We turen de horizon af aan de oever van een groot meer in Kazachstan. We hebben net nog even de hekken gecontroleerd en nu is het wachten op de helikoper. De twee tijgers Kuma en Bohdana zijn onderweg van Nederland naar hun nieuwe woonplek.

Het is maar goed dat we het open veldje in de bush nat gemaakt hebben, er vliegt nog steeds veel stof omhoog door de wieken van de helikopter. Twee mannen halen de kratten met de tijgers uit de helikopter en maken deze vast aan de kleine opening in het hek. Iemand anders maakt de kratten open. Nog een beetje slaperig van de lange reis stappen de tijgers een voor een naar buiten. Ze lopen de grote omheinde kooi in! Na 21 dagen mogen ze ook deze grote kooi verlaten en gaan ze een groot natuurgebied in.
Een ruimte vol met struikgewas, nieuwe geluiden, geuren en verrassingen. Hier liepen ze meer dan 70 jaar geleden ook rond. Toen werd helaas de laatste wilde tijger in Kazakhstan geschoten en stierf de Kaspische tijger uit. 

De twee tijgers zijn opgegroeid bij Stichting Leeuw. Daar zijn ze goed verzorgd, maar ze hebben nooit in het wild geleefd. Hopelijk gaan ze snel van hun nieuwe thuis houden. Het is hier heet in de zomer en bitterkoud in de winter. Maar het zijn Siberische tijgers, zij zouden dat goed moeten aankunnen, net als de Siberische tijgers in het verre oosten.

Er is meer dan 6 jaar gewerkt om dit natuurgebied klaar te maken voor de tijgers. Parkrangers hebben trainingen gehad en het aantal wilde zwijnen en herten is toegenomen. Dus de tijgers kunnen hun buikjes rond eten.  
Het zou mooi zijn als de twee tijgers snel jonge welpjes krijgen. Het team hier staat klaar om de moeder te helpen haar welpen op te laten groeien als wilde tijgers. En dan, als ze volwassen zijn, kunnen ze de vrijheid van het echte natuurgebied in. Dan heeft Kazachstan weer haar eigen tijgers in het wild!