5 dieren die elkaar een dienst bewijzen
Dieren in het dierenrijk helpen elkaar soms op bijzondere manieren. Verschillende diersoorten die elkaar helpen noemen we symbiose. Soms hebben beide dieren daar voordeel van, en soms helpt het vooral één van de twee. Hier zijn vijf bijzondere samenwerkingen tussen verschillende soorten waar beide partijen mee geholpen zijn.
Deze poetsgarnaal helpt de vissen in de zee aan schone kieuwen en een schoon gebit. De poetsgarnaal haalt juist zijn voeding uit deze voor de vis schadelijke stoffen. Deze garnaal is niet het enige onderwaterdier die zo aan zijn eten komt. Ook de poetsvis eet de bacteriën en dode huid van andere vissen. Iedereen blij.
Ook remora’s voeden zich met de parasieten van andere zeedieren. Een voordeel voor haaien, dolfijnen, zeeschildpadden en walvissen. In ruil voor deze huidreiniging reist de remora mee met de grotere zeedieren. Met zijn vin in de vorm van een zuignap, zuigt hij zich vast aan bijvoorbeeld de zeeschildpad op de foto. De remora wordt dan ook wel eens de zuigvis genoemd.
Dit kleine kikkertje uit de Amazone houdt er wel een heel bijzondere huisgenoot op na. Deze kikker woont vaak samen met een vogelspin. Niet zomaar natuurlijk. De kikker beschermd de eitjes van de spin tegen hongerige mieren door de mieren op te eten. In ruil hiervoor beschermd de vogelspin de kikker tegen grotere roofdieren.
De anemoonvis en de zeeanemoon zijn in de onderwaterwereld onafscheidelijk. De anemoonvis is door een slijmlaag op de huid bestand tegen de giftige tentakels van de zeeanemoon. Hij kiest er dan ook voor om de zeeanemoon als schuil/woonplaats te gebruiken. De giftige tentakels zijn namelijk voor de vijanden van de anemoonvis wel schadelijk. In ruil daarvoor neemt de anemoonvis etensresten mee voor de zeeanemoon. Een veilige woonplaats voor de anemoonvis en genoeg te eten voor de zeeanemoon.
Deze ossenpikker was een erg geliefde vogel op de savanne. Hij eet zijn buikje rond aan teken en andere schadelijke insecten van grote grazers op de savanne. Hiermee helpt hij grote dieren zoals nijlpaarden, neushoorns, olifanten, giraffen, zebra’s, buffels, antelopen en zelfs wrattenzwijnen aan een gezonde huid.
Onderzoekers zijn er pas achter gekomen dat ossenpikkers zich soms niet zo netjes gedragen. In plaats van alleen maar te helpen, maken ze soms wondjes bij grote dieren groter zodat ze er zelf van kunnen eten. Ze halen wel teken weg, maar vooral teken die al volgezogen zijn. Daardoor helpen ze de dieren minder goed dan vroeger werd gedacht.
